polem promieniowania
Encyklopedia PWN
urządzenie do rejestracji promieniowania jonizującego przez przetworzenie pierwotnych skutków oddziaływań promieniowania z materią na sygnały obserwowalne.
ciśnienie wywierane przez czoło fali akustycznej, występujące w ośrodku, w którym się ta fala rozprzestrzenia, a także na powierzchni rozgraniczającej dwa ośrodki o różnych właściwościach akustycznych;
strumień wysokoenergetycznych cząstek docierających do zewnętrznych warstw atmosfery ziemskiej z przestrzeni kosmicznej (promieniowanie kosmiczne pierwotne) bądź też powstałych w wyniku zderzeń tych cząstek z atomami atmosfery (promieniowanie kosmiczne wtórne).
promieniowanie synchrotronowe, promieniowanie betatronowe,
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne emitowane przez naładowane cząstki poruszające się z prędkością relatywistyczną po zamkniętej orbicie;
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne towarzyszące niejednostajnemu ruchowi cząstki naładowanej;
promieniowanie elektromagnetyczne emitowane przez naładowaną cząstkę nierelatywistyczną poruszającą się w polu magnet.
