polem elektrostatycznym
Encyklopedia PWN
metoda przybliżonego opisu atomów i cząsteczek wieloelektronowych opierająca się na założeniu, że każdy elektron porusza się w polu elektrostatycznym wytwarzanym przez dodatni ładunek jądra atomu lub jąder w cząsteczce i chmurę ujemnego ładunku pochodzącego od uśrednionego rozkładu pozostałych elektronów;
fiz. siły niezależne od prędkości (np. siły w polu grawitacyjnym lub elektrostatycznym) dla których 
= –grad Ep, gdzie Ep — energia potencjalna.
= –grad Ep, gdzie Ep — energia potencjalna.
skalar
mat. wielkość, której wartość charakteryzuje tylko jedna liczba, np.: długość, pole, objętość, temperatura, masa, gęstość, potencjał pola elektrostatycznego lub grawitacyjnego, praca, czas;
[łac.],
oddziaływanie między atomami lub grupami atomów prowadzące do utworzenia bardziej złożonego układu, np. cząsteczki, kryształu (szkło kryształowe);
chemia supramolekularna, chemia „ponad cząsteczką”,
interdyscyplinarna dziedzina nauki zajmująca się syntezą złożonych układów molekularnych powstających w wyniku tworzenia się niekowalencyjnych połączeń międzycząsteczkowych (tzw. supercząsteczek) oraz badaniem ich struktury i właściwości.
