pierworodny
Encyklopedia PWN
Anzelm z Canterbury
filozof i teolog, uznawany za ojca scholastyki, prymas Canterbury, Doktor Kościoła (1720);
[a. z kạ̈ntərberi],
Anzelm z Aosty, Anzelm z Le Bec, święty, ur. 1033, Aosta (Włochy), zm. 21 IV 1109, Canterbury,
książę pol., pierworodny syn Bolesława I Chrobrego z drugiej żony, Węgierki;
podstawowy sakrament w chrześcijaństwie, ustanowiony przez Jezusa Chrystusa (Ewangelia Mateusza 28, 19; Ewangelia Marka 16, 16);
drzwi wykonane 1015 dla kościoła Św. Michała w Hildesheim;
religiozn. niezlokalizowany idylliczny ogród rozkoszy utożsamiany z rajem;
żył. w XV(?) w. p.n.e., postać bibl.; w Księdze Rodzaju syn Izaaka i Rebeki, bliźniak Jakuba, wojowniczy myśliwy;