perska
Encyklopedia PWN
dynastia perska panująca od III do połowy VII w.;
język nowoindoaryjski używany w Pakistanie (gł. w prow. Sindh) oraz w zachodnich Indiach;
sipar, separ,
perska tarcza kolista, metalowa, lekko wypukła, o krawędziach płaskich lub nieco pogrubionych;
Sogdiana, gr. Sogdianḗ,
prow. w Azji Środkowej, między Amu-darią a Syr-darią, z gł. ośr. w Marakandzie (ob. Samarkanda),
sprawa wschodnia, kwestia wschodnia,
umowna nazwa sprzeczności międzynar. związanych z zarysowującym się od końca XVIII do pocz. XX w. rozpadem Turcji (imperium wielonar.) i walką Austrii (później Austro-Węgier), Wielkiej Brytanii, Prus (od 1871 Niemiec), Rosji i Francji o podział jej ziem, przede wszystkim posiadłości europejskich.
sufizm, arabska tasawwuf, taṣawwuf,
teologiczno-intelektualny prąd w islamie, zw. mistycyzmem muzułmańskim;
