orientalizm

Encyklopedia PWN

[łac. orientalis ‘wschodni’ < oriens ‘wschód’],

odmiana egzotyzmu, w kulturze Zachodu nurt będący wyrazem zainteresowania kulturą, religią i obyczajowością ludów Wschodu (Orientu),

orientalizm

[łac. orientalis ‘wschodni’ < oriens ‘wschód’],

językozn. środek stylistyczny polegający na zastosowaniu w językach zachodnich elementów języków wschodnich;

historyzm

[łac. < gr.],

szt. plast. termin oznaczający świadome nawiązywanie do wzorów z przeszłości; stosowany przede wszystkim w odniesieniu do architektury i rzemiosła artystycznego, oznaczający wykorzystywanie w projektowaniu elementów stylów minionych epok i oparcie się na naukowo pogłębionej wiedzy o nich;

Lermontow Michaił J., ur. 15 X 1814, Moskwa, zm. 27 VII 1841, Piatigorsk,

rosyjski poeta, dramatopisarz, prozaik, wybitny przedstawiciel romantyzmu rosyjskiego.

Orient

[łac., ‘wschód’],

termin oznaczający obszary leżące na wschodzie, z punktu widzenia Europy;

Portaels

[pọrta:ls]

Jean François, ur. 1 V 1818, Vilvoorde, zm. 8 II 1895, Bruksela,

malarz belgijski;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>