okładziny

Encyklopedia PWN

bud. materiał do pokrywania wewn. lub zewn. ścian w celu ich ochrony i w celach dekoracyjnych;

połączenie kart w blok książki (kodeks) i zaopatrzenie go w okładziny i grzbiet, pełniące funkcje ochronne, ozdobne i informacyjne;

Abu Taher, Abu Tahir,

ród irańskich ceramików z Kaszanu;

[niem. < fr.],

dekoracyjna okładzina (kamienna, stiukowa) wewn. ścian budynków lub wąski pas okładziny ochronnej wzdłuż posadzki (cokolik przyścienny).

Samarkanda, Samarqand,

m. na wschodzie Uzbekistanu, w dolinie Zarafszanu, między kanałami Dargom i Siab, na wys. 725 m, ośrodek administracyjny wilajetu samarkandzkiego.

Materiały dodatkowe

Trwa wyszukiwanie...