odbiorca
Encyklopedia PWN
fiz. metoda przekazywania dowolnego stanu kwantowego danego obiektu fiz. pomiędzy oddalonymi od siebie lokalizacjami (faktyczna odległość między nadawcą a odbiorcą nie ma większego znaczenia);
teleskrypcja
usługa telekomunik. polegająca na przesyłaniu wiadomości (odręcznego pisma lub rysunków) między abonentami wyposażonymi w specjalne aparaty (teleskryptory);
[gr.-łac.],
telewizja
dział telekomunikacji zajmujący się przetwarzaniem obrazów scen ruchomych (z natury lub uprzednio zarejestrowanych na taśmie magnet.) na sygnały elektr., tzw. sygnały wizyjne, ich przesyłaniem łączami telekomunik. oraz odtwarzaniem w miejscu odbioru;
[gr. tḗle ‘daleko’, łac. visio ‘widzenie’],
prywatna stacja telewizyjna, założona 1994 w Jeleniej Górze, redaktor nacz. L. Turowski;
telewizja regionalna założona 1993 we Wrocławiu, redaktor nacz. L. Turowski;
zespół urządzeń obejmujących stację czołową, wyposażoną w liczne systemy antenowe do odbioru programów naziemnych i satelitarnych, oraz stację centralną, która rozprowadza je za pomocą kabli szerokopasmowych lub światłowodowych do indywidualnych odbiorców.
