obrotowy
Encyklopedia PWN
silnik elektryczny synchroniczny małej mocy, o bardzo dobrych właściwościach rozruchowych (nie wymaga urządzenia rozruchowego);
silnik, w którym organem roboczym jest tłok poruszający się w cylindrze ruchem posuwisto-zwrotnym lub element pełniący funkcję tłoka poruszający się ruchem obrotowym;
silnik cieplny, przelotowy wirnikowy, w którym czynnikiem roboczym jest gaz (spaliny, powietrze, hel, dwutlenek węgla), a łopatkowy wirnik przetwarza energię kinetyczną strumienia czynnika roboczego w energię mech. ruchu obrotowego;
silnik wiatrowy, turbina wiatrowa,
silnik przetwarzający energię kinetyczną wiatru w pracę mechaniczną — w ruch obrotowy napędzanej maszyny (prądnicy elektrycznej, pompy, młynu).
silnik elektryczny stosowany w układach automatyki jako element nastawczy — każdej wielkości wejściowej elektr. odpowiada jednoznacznie określona wartość wielkości wyjściowej mech. (np. położenie kątowe, prędkość obrotowa).
