nutacja

Encyklopedia PWN

nutacja

[łac.],

fiz. jeden z ruchów składowych bryły sztywnej, poruszającej się wokół nieruchomego punktu;

nutacje

[łac.],

fizjol. autonomiczne ruchy wzrostowe, wykonywane najczęściej przez pędy i liście;

Bradley

[brạ̈dli]

James, ur. III 1693, Sherborne (hrab. Gloucestershire), zm. 13 VII 1762, Chalford (tamże),

astronom angielski;

bąk,

bryła sztywna znajdująca się w ruchu wokół swego środka masy (ciała niebieskie — np. Ziemia, pociski wystrzelone z broni palnej o lufie gwintowanej, rzucony dysk, bumerang) lub wokół jednego ze swych punktów, który pozostaje nieruchomy w rozważanym układzie odniesienia (żyroskop umieszczony w zawieszeniu Cardana lub b. dziecinny).

Bessel Friedrich Wilhelm Wymowa