nutacja

Encyklopedia PWN

nutacja
[łac.],
fiz. jeden z ruchów składowych bryły sztywnej, poruszającej się wokół nieruchomego punktu;
nutacje
[łac.],
fizjol. autonomiczne ruchy wzrostowe, wykonywane najczęściej przez pędy i liście;
Bradley
[brạ̈dli]
James, ur. III 1693, Sherborne (hrab. Gloucestershire), zm. 13 VII 1762, Chalford (tamże),
astronom angielski;
bryła sztywna znajdująca się w ruchu wokół swego środka masy (ciała niebieskie — np. Ziemia, pociski wystrzelone z broni palnej o lufie gwintowanej, rzucony dysk, bumerang) lub wokół jednego ze swych punktów, który pozostaje nieruchomy w rozważanym układzie odniesienia (żyroskop umieszczony w zawieszeniu Cardana lub b. dziecinny).
Bessel Friedrich Wilhelm Wymowa, ur. 22 VII 1784, Minden, zm. 17 III 1846, Królewiec,
niem. astronom i matematyk;
bieguny świata, bieguny niebieskie,
punkty, w których oś świata przecina sferę niebieską;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia