nieustalony
Encyklopedia PWN
log. wyrażenie, które może wystąpić w roli podmiotu (orzecznika) w co najmniej jednym sensownym zdaniu podmiotowo-orzecznikowym, w rodzaju A jest B;
ogamiczne pismo
celtyckie pismo alfabetyczne o nieustalonym pochodzeniu (wskazuje się na związki z pismem etruskim i runami);
[staroirl. ogam ‘litera alfabetu ogamicznego’],
petalonamy, Petalonamae,
grupa organizmów o nieustalonych pokrewieństwach, stanowiąca gł. składnik faun z Ediacara w czasie od 560 do 545 mln lat temu.
rapsodia
muz. utwór instrumentalny, rzadziej wokalno-instrumentalny, o nieustalonej budowie, przybierający najczęściej postać fantazji, ale i formy sonatowej, wariacji, formy 3-częściowej typu ABA lub innej;
[gr.],
żeglarz o rozpowszechnionym w Polsce imieniu Jan, ale nieustalonym nazwisku i narodowości;
lud staroż. o nieustalonym pochodzeniu.
