ogamiczne pismo
celtyckie pismo alfabetyczne o nieustalonym pochodzeniu (wskazuje się na związki z pismem etruskim i runami);
[staroirl. ogam ‘litera alfabetu ogamicznego’],
ogamiczne pismo
Encyklopedia PWN
składa się ze znaków (kółek i kresek) umieszczonych na linii stanowiącej oś łączącą poszczególne znaki; może być czytane z dołu do góry lub z lewej strony ku prawej; zaświadczone w ok. 500 inskrypcjach, przeważnie nagrobnych, w południowej Irlandii, Walii, Szkocji, na wyspie Man; najstarsze, celtycko-łacińskie, z IV w.; wyszło z użycia w VII w., wyparte przez pismo irlandzkie.
