naczynioruchowy

Encyklopedia PWN

[bernạ:r]

Claude

, ur. 12 VII 1813, Saint-Julien (dep. Rhône), zm. 10 II 1878, Paryż,

fr. fizjolog i patolog;

[gr.-łac.],

zool. receptory wrażliwe na bodźce chem. pochodzące ze środowiska zewn. (smakowe, węchowe) i wewn. organizmu;

[gr. dérma, dérmatos ‘skóra’, gráphō ‘piszę’],

med. odczyn naczynioruchowy skóry;

[gr. phýsis ‘natura’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

nauka o funkcjach żywych organizmów, ich narządów, tkanek i komórek;

[fr. < gr.],

choroba cechująca się występowaniem bólów głowy, najczęściej połowiczych, dość stereotypowych u poszczególnych chorych;

med. nagłe, krótkotrwałe zaburzenie świadomości spowodowane zahamowaniem czynności kory mózgowej lub tworu siatkowatego;

Słownik języka polskiego

Trwa wyszukiwanie...