monarszy

Encyklopedia PWN

[łac. immunitas ‘uwolnienie od obciążeń’],

w średniowieczu przywilej monarszy przekazujący właścicielowi ziemskiemu w jego posiadłościach skarbowe i sądowe prerogatywy władzy publicznej.

[łac. immunitas ‘uwolnienie od obciążeń’],

hist. w średniowieczu przywilej monarszy przekazujący właścicielowi ziemskiemu w jego posiadłościach skarbowe i sądowe prerogatywy władzy publicznej.

gałąź Giedyminowiczów, dynastia król. zapoczątkowana przez Władysława II Jagiełłę;

Karol IV Luksemburski, ur. 14 V 1316, Praga, zm. 29 XI 1378, tamże,

król rzymsko-niemiecki, król Czech, król Italii i cesarz rzymsko-niemiecki.

Materiały dodatkowe