milczący
Encyklopedia PWN
termin wprowadzony przez M. Polanyi’ego, wg którego więcej wiemy niż potrafimy wypowiedzieć;
jeden z trzech wielkich tragediopisarzy greckich, uznany za twórcę tragedii klasycznej.
litewski pisarz i tłumacz;
cum tacent, clamant
milczenie jest wymowniejsze od mowy (Cyceron Przeciw Katylinie).
[łac., ‘milcząc wołają’],
prawo umowa, w której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.