mieszkanie

Encyklopedia PWN

uczeń, terminator,
kandydat na rzemieślnika uczący się pod okiem mistrza, zarejestrowany w cechu;
naród tworzący podstawową ludność Ukrainy (ok. 35 mln, 2002);
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
telenowela polska nadawana od 1997; reżyseria: J. Zaorski, R. Piwowarski, J. Dymek, R. Zatorski, I. Engler, G. Okrasa; scenariusz J. Purzycki.
początkowo nazwa członków plemienia Judy, należącego do wspólnoty plemiennej pochodzenia semickiego (12 plemion izraelskich), potem zamieszkującego starożytną Judę, stopniowo rozszerzona na wszystkich wyznawców judaizmu.
aedes
[łac., ‘dom’],
w rzym. architekturze sakralnej nazwa budynku świątynnego, sama świątynia — mieszkanie bóstwa.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia