miejscowe
Encyklopedia PWN
endemia
stałe, utrzymujące się nawet wiele lat występowanie zachorowań na określoną chorobę wśród mieszkańców określonego terenu.
[gr. éndēmos ‘miejscowy’],
zamknięte nadwozie samochodu osobowego, 4–5- miejscowe, 2–4- drzwiowe, z pochyloną ścianą tylną zawierającą sztywno osadzone okno;
obróbka różnych materiałów, której celem jest trwała zmiana krzywizny przedmiotu, np. pręta, drutu, blachy, odkuwki, elementu z drewna (najczęściej bukowego) lub z tworzyw drzewnych.
miasto w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w Borach Dolnośląskich.
miejsce bitwy, w której ok. 84 r. armia rzym. pod wodzą Agrykoli pokonała na północy Wielkiej Brytanii miejscowe plemiona;
starożytne państwo w południowo-wschodniej Anatolii ze stolicą w Markasi (ob. Kahramanmaraş),
