miednica
Encyklopedia PWN
obręcz kończyny tylnej, obręcz miedniczna (biodrowa), pas miedniczny,
zespół elementów kostnych lub chrzęstnych, służący do umocowania kończyn tylnych (kręgowce lądowe) lub płetw brzusznych (ryby).
błona surowicza wyściełająca jamę brzuszną i początkowy odcinek jamy miednicy oraz pokrywająca większość narządów położonych w tych jamach;
med. stan zapalny macicy i otaczających ją tkanek, związany przyczynowo z odbytym porodem, rozpoczynający się z reguły w pierwszych dniach połogu;
ptasiomiedniczne, ptasiomiednicowe, Ornithischia,
jeden z 2 rzędów (oprócz gadziomiednicznych) dinozaurów;
rozmiękanie kości, osteomalacja,
med. przewlekłe schorzenie polegające na zaburzeniu gospodarki wapniowej w następstwie awitaminozy D i zaburzeń hormonalnych;
