metoda jasnego pola
Encyklopedia PWN
jedna z metod obserwacji mikroskopowych;
dziedzina nauki i techniki, w której wykorzystuje się fale elektromagnetyczne do formowania powiększonych obrazów obiektów lub ich elementów;
przyrząd optyczny pozwalający na otrzymywanie powiększonych (do ok. 2000 razy) obrazów małych przedmiotów lub ich szczegółów, niedostrzegalnych dla oka (mniejszych od ok. 0,08 mm);
mikroskop odbiciowy do badania struktury powierzchni metali, stopów i minerałów, materiałów techn.;
fizyk niemiecki.
fizyk austriacki, jeden z twórców mechaniki kwantowej.
