mechanice
Encyklopedia PWN
niem. mechanik i konstruktor;
mat. dział analizy mat., który zajmuje się wyznaczaniem ekstremów i punktów kryt. funkcjonałów, tzn. wielkości zmiennych, definiowanych w taki sposób, że każdej funkcji u (lub krzywej, powierzchni itp.), należącej do ustalonej klasy, odpowiada liczba I[u], będąca wartością pewnej całki, np. (1) I[u] = ∫Ω F(x, u(x), Du(x))dx (rozpatruje się także zagadnienia wariacyjne, w których funkcja F zależy od pochodnych wyższych rzędów funkcji u).
syn Aleksandra, inżynier budowlany;
matematyk niemiecki;
inżynier mechanik;
amerykański wszechstronny wynalazca samouk i przedsiębiorca przemysłowiec.
