magnetograf
Encyklopedia PWN
magnetograf
urządzenie do pomiaru elementów ziemskiego pola magnet., z jednoczesnym zapisem danych na papierze fot.;
[gr.],
Babcock
astrofizyk amerykański;
[bạ̈bkok]
Horace Welcome, ur. 13 IX 1912, Pasadena (stan Kalifornia), zm. 29 VIII 2003, Santa Barbara,
heliofizyka
dział astrofizyki obejmujący teorię budowy i ewolucji Słońca, zjawisk w nim występujących oraz oddziaływania z otoczeniem.
[gr. hḗlios ‘słońce’, physikḗ ‘przyrodoznawstwo’],
kopiowanie
proces otrzymywania kopii, tj. odtwarzania obrazów oryginałów (tekstów, rysunków kreskowych, fotografii, obrazów malowanych) na różnych podłożach.
[łac.],
magnetometr
przyrząd do pomiaru różnych wielkości magnet. i ich zmian, np. elementów ziemskiego pola magnet., podatności i naturalnej pozostałości magnet. minerałów, skał i obiektów z wypalanej gliny, nasycenia magnet. przy badaniu przemian fazowych w stali, a także do wyznaczania krzywej magnesowania materiałów ferromagnetycznych.
[gr.],
