logiki
Encyklopedia PWN
indukcja
log. rozumowanie charakteryzujące się progresywnością składników i generalizacją wniosku.
[łac. inductio ‘wprowadzenie’],
filozof, ksiądz;
matematyk; współtwórca polskiej szkoły matematycznej.
inform. narzędzie do formułowania programów dla komputerów; jest językiem formalnym, którego składnia określa zasady zapisu programów (w sposób jednoznaczny i łatwy do analizy), a semantyka przypisuje programom ich interpretację (określa efekty działania programu zapisanego w języku programowania).
poetka fińska; reprezentantka poezji metafizycznej;