lico

Encyklopedia PWN

[niem. < wł.],

arch. część budynku wysunięta z lica elewacji ku przodowi, połączona organicznie z główną bryłą budowli;

rzygacz, gargulec, plwacz,

ozdobne zakończenie rynny dachowej, z którego woda deszczowa spada daleko od lica muru;

[pers.],

wyprawiona skóra z kozy, garbowana roślinnie, barwiona na żywe kolory, wykończona z zachowaniem naturalnego rysunku lica skóry koziej;

skóra garbowana chromowo z licem wykończonym wyłącznie kolodionowymi farbami kryjącymi (kolodium).

[fr.],

skóry miękkie, owcze lub duże kozie, nieprzydatne na szewro; imitacja skór szewro;

[ụlıc]

Otto, ur. 1885, zm. 1972,

działacz mniejszości niemieckiej;

Materiały dodatkowe