kwadrant
Encyklopedia PWN
kwadrant
astr. dawny (przedteleskopowy) przyrząd do pomiaru wysokości ciał niebieskich nad horyzontem w momencie przejścia przez południk miejscowy;
[łac.],
kwadrant
mat. każda z części, na które dzieli płaszczyznę prostokątny układ współrzędnych kartezjańskich;
[łac.],
astronom duński.
przyrządy i urządzenia służące do obserwacji astronomicznych.
ang. zegarmistrz oraz konstruktor przyrządów badawczych i pomiarowych;
polski astronom, matematyk, lekarz, prawnik i ekonomista; twórca teorii heliocentrycznej.
