korzeniowy

Encyklopedia PWN

więdnięcie,

fizjol. utrata turgoru w organach roślinnych

wilec, ipomea, Ipomea,

rodzaj z rodziny powojowatych;

wilec przeczyszczający, jalapa meksykańska, wilec czyszczący, Ipomea (Exogonium, Convolvulus) purga, Ipomea jalapa,

pnąca bylina z rodziny powojowatych;

wyorywacz,

narzędzie lub maszyna roln. do wydobywania z gleby ogłowionych (ogławianie) roślin korzeniowych, gł. buraków;

wyrośla, cecydia,

bot. zniekształcenia na różnych częściach roślin (liściach, kwiatach, owocach, łodygach, korzeniach) w postaci nabrzmień, wywoływane przez pasożytujące zwierzęta (np. galasówki, pilarze, mszyce, mątwiki) lub rośliny niższe, bakterie, grzyby;

zęby,

anat. zwykle drobne, twarde twory osadzone (z reguły) w jamie gębowej większości kręgowców (u człowieka jamie ustnej), głównie na szczękach tego pierwszego odcinka układu pokarmowego, służące do przytrzymywania, odcinania i rozdrabniania pokarmu;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>