konserwacja

Encyklopedia PWN

popularnonauk. miesięcznik ilustrowany, zał. 1977;

[gr.],

w budownictwie umiejętność wykonania z kamienia lub kształtek ceramicznych elementu bądź ustroju konstrukcyjnego murowanego — na ogół skomplikowanego, takiego jak łuk, łuk przyporowy, żebro lub powłoka sklepienna, powłoka kopuły, strop kasetonowy, maswerk okienny, przypora, bieg schodowy, albo ciesielskich węzłów połączeniowych elementów konstrukcji drewnianej.

Stryjeński Tadeusz, ur. 29 VII 1849, Carouge k. Genewy, zm. 3 VI 1943, Kraków,

syn Aleksandra, ojciec Karola, architekt;

studzienka, wpust,

bud. właz kanalizacyjny umożliwiający dostęp do kanału ściekowego w celu jego kontroli, konserwacji lub remontu, także szybik uliczny ze szczelnym dnem i metal. kratą wbud. w nawierzchnię (odprowadza wody opadów atmosferycznych do kanału).

Sykstyńska Kaplica,

kaplica papieska w zespole pałacowym Watykanu, ufundowana przez papieża Sykstusa IV, wzniesiona 1471–81;

Szczusiew Aleksiej W., ur. 26 IX 1873, Kiszyniów, zm. 24 V 1949, Moskwa,

architekt rosyjski;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>