karolińskiej

Encyklopedia PWN

w szerszym znaczeniu sztuka europejska VI w.–1. połowy XI w., od upadku cesarstwa zachodniorzymskiego do skrystalizowania się stylu romańskiego.

rękopis wykonany ok. 820–830 w szkole miniatorskiej w Reims;

[łac.],

w średniowiecznej Europie uprawnienia zarezerwowane wyłącznie dla panującego.

styl w dziejach sztuki europejskiej występujący między sztuką przedromańską a gotycką.

[rycerz < staroczes. rytieř < średnio-wysoko-niem. ritaere ‘jeździec’],

łac. militia, ang. chivalry, fr. chevalerie, niem. Rittertum,

warstwa społeczna złożona z konnych wojowników, istniejąca w Europie łacińskiej w epoce dojrzałego i późnego średniowiecza (XI–XV w.).

Materiały dodatkowe