kadłub

Encyklopedia PWN

[niem.],

obiekt latający, napędzany silnikiem rakietowym i służący do przenoszenia ładunku użytecznego, np.: ładunku bojowego, statku kosmicznego, aparatury badawczej;

rdzeń wiertniczy,

górn. próbka skały w kształcie walca pobierana, za pomocą narzędzia zw. rdzeniówką, z przewiercanych warstw skalnych w wyniku pierścieniowego zwiercania dna otworu przy użyciu koronki skrzydłowej (skrawającej), gryzowej (kruszącej) lub diamentowej (ścierającej);

redan

[fr.],

żegl. poprzeczny próg w dnie ślizgacza albo pływaka lub kadłuba wodnosamolotu;

Renau d’Eliçagaray

[rönọ delisagarẹ]

Bernard, ur. 2 II 1652, Armendarits (dep. Pyrénées-Atlantiques), zm. 30 IX 1719, Pougues,

fr. inżynier, teoretyk i konstruktor okrętów;

Rutan

[rụtən]

Elbert (Burt) Leander, ur. 17 VI 1943, Dinuba (stan Kalifornia),

amerykański konstruktor samolotów niekonwencjonalnych.

samochód,

pojazd drogowy silnikowy, dwuśladowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, przeznaczony do przewozu osób i/lub ładunku, ciągnięcia przyczep albo wykonywania określonych czynności (np. samochód diagnostyczny);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>