izotopy
Encyklopedia PWN
urządzenie wykorzystywane do osiągania bardzo niskich temperatur (ok. 0,01 K), którego działanie jest oparte na zjawisku obniżania się temperatury przy rozpuszczaniu izotopu helu 3He w izotopie 4He.
fiz. pierwszy cykliczny akcelerator cząstek (protonów, jonów); akcelerator cząstek naładowanych (Akceleratory cykliczne);
fr. chemik i fizyk;
fizyk amer., pochodzenia kanadyjskiego;
urządzenie do rejestracji promieniowania jonizującego przez przetworzenie pierwotnych skutków oddziaływań promieniowania z materią na sygnały obserwowalne.
dinozaury, Dinosauria,
nadrząd lądowych gadów naczelnych (archozaurów). Występowały od późnego triasu (ok. 200 mln lat temu) do końca kredy (65 mln lat temu) na wszystkich kontynentach; z terenów Polski znane z jurajskich tropów z Gór Świętokrzyskich oraz fragmentów szkieletów teropodów: z końca triasu z Lisowic na Śląsku (powiat lubliniecki) i wczesnej jury z Sołtykowa w Górach Świętokrzyskich.
