inna
Encyklopedia PWN
zasadźca, lokator,
hist. w średniowieczu osoba osadzająca miasto lub wieś na prawie niemieckim w imieniu władcy lub innego pana dominialnego;
urządzenie, samodzielne lub stanowiące podzespół innego urządzenia, służące do: regulowania strumienia przepływu czynnika (np. cieczy, gazu) w rurociągu, kierowania strumienia do różnych przewodów lub obszarów, utrzymywania jednostronnego kierunku przepływu, utrzymywania określonej wartości ciśnienia i/lub zabezpieczania przed nadmiernym wzrostem ciśnienia albo prędkości czynnika.
mat. jedno z podstawowych pojęć matematyki, używane — podobnie jak w mowie potocznej — w znaczeniu ogółu pewnych, zebranych w jedną całość obiektów, nazywanych elementami zbioru.
brat Karola, publicysta, redaktor;
operator filmowy;