gospodarką
Encyklopedia PWN
ekon. historycznie ukształtowany system trwałych powiązań ekonomicznych: produkcyjnych, technologicznych, handlowych, finansowych i instytucjonalnych między gospodarkami narodowymi różnych krajów, znajdujących się na różnym poziomie rozwoju społeczno-gospodarczego, włączający je w ogólnoświatowy proces produkcji i wymiany.
ekon. w szerszym znaczeniu gospodarka, w której pracownicy i ich organizacje mają wpływ na zarządzanie przedsiębiorstwem; w węższym — oznacza udział pracowników w zysku przedsiębiorstwa;
dwutygodnik ekon., wyd. 1931–39 w Warszawie;
ekon. wytwarzanie produktów w celu zaspokojenia własnych potrzeb producentów, a nie na wymianę.
dziedzina działalności publicznej i nauki mająca na celu racjonalne wykorzystanie i zagospodarowanie przestrzeni geogr., zgodnie z zasadą harmonijnego kojarzenia celów gosp. i długofalowych celów rozwoju cywilizacyjnego.
