generator
Encyklopedia PWN
układ elektr. o dowolnej wewn. konfiguracji połączeń elementów i wyróżnionych 2 zaciskach (końcówkach).
elektromagnes
cewka elektryczna, zwykle z rdzeniem ferromagnetycznym (magnetycznie miękkim) o otwartym obwodzie magnetycznym, wytwarzająca pole magnetyczne o określonych parametrach użytkowych po zasileniu jej prądem elektrycznym (magnetyzm).
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, magnḗtēs (líthos) ‘magnetyczny (kamień)’],
elektronika
dziedzina nauki i techniki, zajmująca się wykorzystaniem zjawisk związanych z ruchem elektronów swobodnych w próżni, gazach i ciałach stałych (głównie półprzewodnikach);
[gr.],
przyrząd, którego działanie opiera się na wykorzystaniu zjawisk związanych z ruchem elektronów w próżni i rozrzedzonych gazach oraz w ciałach stałych (zwłaszcza półprzewodnikach);
urządzenie do otrzymywania ładunków elektr. i napięcia elektr. przez rozdzielanie ładunków różnych znaków i gromadzenie ładunków tych samych znaków.
elektrownia cieplna, elektrownia cieplna klasyczna,
elektrownia, w której energię (przenoszoną w postaci ciepła), wytworzoną gł. w kotłach parowych z chem. energii paliw, przetwarza się w turbinach parowych lub gazowych na energię mech., a następnie w generatorach na energię elektr.;
