głowę komety
Encyklopedia PWN
kometa
małe ciało Układu Słonecznego, które odróżnia od pozostałych (planetoid, meteoroidów) przede wszystkim charakterystyczny wygląd na niebie jako „gwiazdy z warkoczem”.
[gr. komḗtēs ‘długowłosy’],
seria 2 próbników kosmicznych wysłanych przez ZSRR (Wega 1 — start 15 XII 1984, Wega 2 — start 21 XII 1984), uczestniczących w misji kosmicznej do Wenus i komety Halleya (stąd nazwa — ros. Wieniera i Gallej) podczas jej ostatniego zbliżenia do Ziemi.
strumień gazu i pyłu uwalnianych z jądra komety i wydmuchiwanych z jej głowy (otoczka gazowo-pyłowa zwana komą i jądro tworzą głowę komety) przez wiatr słoneczny i ciśnienie promieniowania Słońca;
Iwan IV Groźny, ur. 25 VIII 1530, Kołomieńskie, zm. 18 III 1584, Moskwa,
wielki książę moskiewski, car Wszechrusi.
