estetyczny

Encyklopedia PWN

filoz. kierunek w estetyce, wg którego jedynie forma jest estetycznie doniosłym składnikiem dzieła (formalizm estetyczny radykalny — H. Wölffin, A.C.H. Bell, H.J. Focillon) lub aspekty formalne stanowią główną wartość dzieła (formalizm estetyczny umiarkowany — F.H. Bradley, R. Fry, rosyjska szkoła formalistów).
filoz. pogląd, wg którego dzieło sztuki nie naśladuje ani nie odtwarza istniejącej rzeczywistości, ale tworzy własną rzeczywistość w formie wyidealizowanej.
zjawiska obserwowane u zwierząt, obejmujące przeżycia analogiczne do przeżyć estetycznych człowieka związane z odbiorem szczególnych wrażeń zmysłowych ze świata zewn. (lub z ich wyobrażeniami) oraz związane z nimi działania.
cecha lub zespół cech posiadających zdolność do wywoływania przeżyć estetycznych;
filoz. szczególny typ doświadczenia wartości estetycznej;
rocznik nauk., wyd. od 1960 (do 1964 jako „Estetyka”) w Warszawie;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia