elipsa
Encyklopedia PWN
clipeus
tarcza rzym. w kształcie koła lub elipsy, używana od VI w. p.n.e.;
[łac.],
cyrk
w staroż. Rzymie budowla odkryta z areną w środku, otoczoną amfiteatralną widownią, miejsce wyścigu kwadryg, walk gladiatorów, występów akrobatów i tancerzy; obecnie budynek lub namiot, w którym kolistą arenę otacza amfiteatr. widownia, a także rodzaj widowiska rozrywkowego, złożonego m.in. z pokazów akrobatycznych, ekwilibrystycznych, tanecznych i tresury zwierząt.
[łac. circus ‘koło’, ‘okrąg’],
figury retoryczne, figury stylistyczne,
struktury wypowiedzeniowe ustalone i sklasyfikowane przez antyczną teorię stylu (retoryka);
mat. funkcje wprowadzone w końcu lat 20. XIX w. przez N.H. Abela i (niezależnie) C. Jacobiego jako funkcje odwrotne do pojawiających się przy obliczaniu długości łuku elipsy i in. krzywych stożkowych, tzw. całek eliptycznych u(x) = 
, gdzie R jest funkcją wymierną dwóch zmiennych, a P wielomianem stopnia 3. lub 4.
, gdzie R jest funkcją wymierną dwóch zmiennych, a P wielomianem stopnia 3. lub 4.
lit. ogólne określenie poezji operującej skomplikowanymi symbolami, także kierunek we wł. poezji międzywojennej;
