ech

Encyklopedia PWN

ogół gazet i czasopism, wyd. za granicą przez Polaków lub osoby pol. pochodzenia, przeznaczonych dla Polaków i środowisk polonijnych (niezależnie od charakteru osiedlenia).

echolalia

[gr. ēchṓ ‘dźwięk’, ‘odgłos’, ‘echo’, lalía ‘gadanina’],

med. objaw zaburzeń psychicznych; automatyczne, natrętne powtarzanie usłyszanych słów i dźwięków;

echomimia

[gr. ēchṓ ‘dźwięk’, ‘odgłos’, ‘echo’, mímesis ‘naśladownictwo’],

med. objaw zaburzeń psychicznych;

echopraksja

[gr. ēchṓ ‘dźwięk’, ‘odgłos’, ‘echo’, práxis ‘czynność’],

med. objaw zaburzeń psychicznych;

echosonda

[gr.-fr.],

urządzenie nadawczo-odbiorcze wykorzystujące zjawisko echa (echolokacja) jako źródło informacji o obiekcie, od którego nastąpiło odbicie impulsu fali ultradźwiękowej (tzw. impulsu sondującego);

Haasa prawo,

zależność opisująca zjawisko Haasa i określająca warunki słyszalności echa, tj. subiektywnego odczucia przez słuchacza dźwięku wypadkowego, który składa się z dźwięku docierającego do niego drogą bezpośrednią (dźwięk A) oraz dźwięku docierającego drogą pośrednią (np. przekazywanego przez głośnik lub odbitego od ścian — dźwięk B);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>