dyskretną
Encyklopedia PWN
oddziaływanie mające na celu zapewnienie zachowania obiektu w żądany sposób lub w sposób zbliżony do żądanego albo realizację żądanego celu.
sygnalizacja
telekom. dziedzina telekomunikacji obejmująca jednokierunkowe przekazywanie sygnałów (opt., akustycznych) o umownym znaczeniu.
[łac. signalis ‘dający znak’],
sygnał dyskretny, w przypadku którego kolejne wartości wielkości fiz. są reprezentowane przez ciągi liczb należących do skończonego zbioru;
zbiór przekształceń obiektów, takich jak pola fiz. czy cząstki, nie zmieniających sytuacji fiz. tych obiektów.
dział telekomunikacji obejmujący przesyłanie danych, tj. informacji o charakterze dyskretnym (nieciągłym), najczęściej w postaci strumieni bitów, przetworzonych na sygnały elektr.;
tranzystor
przyrząd półprzewodnikowy o co najmniej 3 elektrodach mający właściwość wzmacniania sygnałów elektr., tj. stanowiący element czynny układów elektronicznych;
[ang.],
