durowy

Encyklopedia PWN

muz. pierwszy dźwięk (stopień) gamy E-dur (z czterema krzyżykami) i gamy e-moll (z jednym krzyżykiem);

muz. pierwszy dźwięk (stopień) gamy F-dur (z jednym bemolem) i gamy f-moll (z 4 bemolami);

[gr., ‘zgodność dźwięków, kształtów’],

muz.:

[łac. consonans ‘zgodnie brzmiący’],

muz. współbrzmienie 2 lub więcej dźwięków (k. harmoniczny: dwudźwięk lub akord konsonansowy) bądź następstwo 2 dźwięków (k. melodyczny) odbieranych i uznawanych w danej epoce za zgodne, harmonijne — w przeciwieństwie do dysonansu;

kujawiak,

przyśpiewka taneczna i taniec z Kujaw, w metrum trójmiarowym, często w tonacji durowej, o różnym tempie i rytmice pośredniej między typem polonezowym a mazurkowym;

lidyjska kwarta,

muz. interwał kwarty zwiększonej występujący na I stopniu skali lidyjskiej;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>