dominium

Encyklopedia PWN

[łac., ‘panowanie’, ‘władztwo’],

hist. nazwa niektórych posiadłości bryt., potem państw Bryt. Wspólnoty Narodów;

[łac., ‘panowanie’, ‘władztwo’],

w starożytnym Rzymie najpełniejsze władanie prawne rzeczami i niewolnikami sprawowane przez naczelnika domu, obejmujące posiadanie, używanie, pobieranie pożytków z rzeczy i dysponowanie nimi.

dominium

[łac., ‘panowanie’, ‘władztwo’],

w średniowiecznym prawie feudalnym własność podzielona, zawierająca prawo własności zwierzchniej seniora (pana feudalnego) i prawo własności podległej (użytkowej) wasala lub chłopa.

dominium

[łac., ‘panowanie’, ‘władztwo’],

w dawnej Polsce wielka posiadłość ziemska króla lub możnych rodów.

Dominium Kanady,

termin wprowadzony 1867 na określenie pierwszego państwa typu dominium, stworzonego przez autonomiczne kolonie bryt. w Ameryce Północnej;

dominium Maris Baltici

[łac., ‘władztwo Morza Bałtyckiego’],

wieloletnia konkurencja o panowanie nad Bałtykiem i związane z tym korzyści (kontrola handlu, pobieranie ceł).

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>