diagonalną
Encyklopedia PWN
elastyczna, zewn. obręcz koła jezdnego pojazdu, pochłaniająca znaczną część drgań i wstrząsów podczas jazdy i umożliwiająca płynne toczenie się koła po nierównościach drogi;
mat.:
diagonalizm
szt. plast. zasada kompozycyjna, polegająca na akcentowaniu osi ukośnych (diagonalnych);
[fr. diagonal < późnołac. (linea) diagonalis ‘linia skośna’, ‘przekątna’< gr. diagṓnios],
maszyna robocza sprężająca, przeznaczona do transportu czynnika roboczego (zwykle powietrza) z jednoczesnym zwiększeniem jego ciśnienia od atmosferycznego (lub zbliżonego) do ok. 110–300 kPa;
malarz szwedzki;
