dawkowane
Encyklopedia PWN
farm. forma, jaką nadano preparatowi farm., aby się nadawał do bezpośredniego podania w celach leczn., profilaktycznych lub diagnostycznych;
Bessemer
angielski wynalazca samouk.
[bẹsımər]
Sir Henry , ur. 19 I 1813, Charlton (hrab. Hertfordshire), zm. 15 III 1898, Londyn,
farmakopea
urzędowy zbiór monografii określających wymogi, które muszą spełniać środki lecznicze, surowce farmaceutyczne i gotowe postaci leku, aby mogły być dopuszczone do obrotu i handlu;
[gr. pharmakopoiía ‘sporządzanie leków’],
farmakoterapia
leczenie chorób za pomocą leków;
[gr. phármakon ‘lek’, therapeía ‘opieka’, ‘leczenie’],