cząstkowe
Encyklopedia PWN
matematyk;
prawnik pruski;
̣:ji
archeol. kultura epoki żelaza, późnego i schyłkowego okresu wpływów rzym. (poł. III w.–przeł. IV i V w.);
mat. funkcja spełniająca równanie Laplace’a; dokładniej — funkcja rzeczywista u (określona na otwartym podzbiorze Ω przestrzeni ℝ, n ≥ 2, mająca ciągłe pochodne cząstkowe do rzędu 2. włącznie), która spełnia równanie 
dla wszystkich x ∈ Ω.
dla wszystkich x ∈ Ω.
