cześć
Encyklopedia PWN
ugrupowanie ascetów śiwaickich oddających się skrajnym umartwieniom, którzy szczególną czcią otaczają boginię śmierci i mroku Kali;
agon
termin, jakim starożytni Grecy określali sytuację, w której strony spierały się, a celem było wykazanie swojej wyższości nad przeciwnikiem, ewentualnie wyższości swoich racji nad jego racjami;
[gr. agṓn ‘spór’, ‘walka’],
Akademia Napisów i Literatury, Académie des Inscriptions et Belles-Lettres,
francuska korporacyjna instytucja naukowa, założona 1663 w Paryżu przez J.B. Colberta;
akatyst
hymn ku czci Bogurodzicy, śpiewany przez pierwsze 4 soboty Wielkiego Postu;
[gr. akáthistos ‘nie siedzący’],
akatyst
w liturgii bizantyńskiej nabożeństwo złożone z modlitw i pieśni ku czci Chrystusa, Najświętszej Marii Panny i świętych, odmawianych i śpiewanych na stojąco.
[gr. akáthistos ‘nie siedzący’],
rzeźbiarz niemiecki;
