cześć
Encyklopedia PWN
adoracja
cześć, uwielbienie, zachwyt.
[łac.],
adoracja
religiozn. oddawanie czci Bogu lub przedmiotom kultu rel., zwykle w określonej formie.
[łac. adoratio ‘ubóstwianie’, ‘uwielbienie’],
advocatus diaboli
określenie kardynała, promotora wiary, tj. rzecznika publicznego w procesach beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych, który z urzędu podnosi zarzuty przeciwko wnioskowi o przyznanie danej osobie czci błogosławionego lub świętego;
[łac., ‘adwokat diabła’],
Afrodyzje, Aphrodísia,
w starożytniej Grecji święto ku czci Afrodyty.
afrykańskie religie rodzime, zw. też afrykańskimi religiami tradycyjnymi,
systemy wierzeń i praktyk rel. ludów Czarnej Afryki.