chlor
Encyklopedia PWN
nawozy mineralne zawierające potas, jeden z gł. składników pokarmowych roślin;
Scheele 
, ur. 9 XII 1742, Stralsund (Szwecja, obecnie w Niemczech), zm. 21 V 1786, Köping (Szwecja);
szwedzki aptekarz i chemik;
[szẹ:lə]
Carl (Karl) Wilhelm , ur. 9 XII 1742, Stralsund (Szwecja, obecnie w Niemczech), zm. 21 V 1786, Köping (Szwecja);
zmniejszanie palności org. materiałów polimerowych: tworzyw sztucznych, włókien chem., powłok lakierowych, gumy.
woda Labarraque’a, ług bielący,
wodny roztwór podchlorynu (chloranu(I)) sodu NaClO i chlorku sodu NaCl zawierający czynny chlor Cl2 (ponad 2,5%);
wody uzdatnianie, oczyszczanie wody,
zespół zabiegów technol. prowadzących do zmiany składu wody powierzchniowej lub podziemnej, ujmowanej do określonego przeznaczenia (m.in. do spożycia, rekreacji, na potrzeby przemysłu, rolnictwa, hodowli), w celu uzyskania wody o wymaganej jakości.
związki chemiczne żelaza i chloru, w których chlor występuje na −I stopniu utlenienia:
