cesarstwa
Encyklopedia PWN
polityka rządu rosyjskiego prowadzona w okresie zaborów w celu wpojenia rosyjskiej kultury oraz świadomości narodowej ludności zamieszkującej ziemie zajęte w wyniku rozbiorów Polski; panował pogląd, że dialekty języków białoruskiego i ukraińskiego są regionalnymi odmianami języka rosyjskiego, wyznawcy prawosławia oraz katolicyzmu obrządku greckiego są Rosjanami, ludność polska, litewska i żydowska zaś powinna przyjąć język, kulturę i religię Rosjan.
1204–1432 państwo na Peloponezie;
Akwileja, Aquileia,
m. w północno-wschodnich Włoszech, w regionie Friuli-Wenecja Julijska, w pobliżu granicy ze Słowenią.
Almonte Juan Nepomúceno, ur. 1803, Necupétaro lub Carácuaro (stan Michoacán), zm. 22 III 1869, Paryż,
syn José Maríi Morelosa y Pavón, polityk meksykański;
państwo dualistyczne powstałe na przełomie 1867 i 1868 w wyniku przekształcenia cesarstwa austriackiego, na zasadzie równouprawnienia Austrii i Węgier, połączonych unią realną pod dynastią habsbursko-lotaryńską.
