bor
Encyklopedia PWN
zimny, suchy, bardzo silny i porywisty wiatr (prędkość może przekraczać 100 km/h), wiejący głównie zimą znad niewysokich gór w kierunku sąsiadującego z nimi ciepłego morza lub dużego jeziora; występuje głównie na wschodnim wybrzeżu Morza Adriatyckiego;
w. w woj. lubelskim, w pow. kraśnickim (gmina Annopol), na pograniczu Równiny Biłgorajskiej i Małopolskiego Przełomu Wisły, w pobliżu ujścia Sanny do Wisły.
wyspa wulkaniczna w archipelagu Wysp Towarzystwa (Polinezja Fr.), w grupie Wysp Pod Wiatrem; powierzchnia 38 km2, dł. 9 km, szer. 3,5 km;
boru węglik, B4C,
związek boru z węglem;
fr. pisarz, historyk, krytyk i dziennikarz;
park narodowy o pow. 4613 ha (2022), ustanowiony 1996 w woj. pomor., na terenie największego pol. kompleksu leśnego;
