boru węglik
 
Encyklopedia PWN
boru węglik, B4C,
związek boru z węglem;
czarne błyszczące kryształy, temperatura topnienia 2450°C, temperatura wrzenia 3500°C; bardzo twardy (twardość 9,5 w skali Mohsa), odporny na czynniki chem.; otrzymywany w łuku elektrycznym z węgla i boru lub tlenku boru; stosowany jako materiał ścierny, do odtleniania stopów metali oraz do produkcji prętów kontrolnych reaktorów jądrowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia