bibliograficzny
Encyklopedia PWN
dziedzina wiedzy i działalności prakt. obejmująca zasady opisywania dokumentów w celu ich identyfikacji (zasady opisu bibliograficznego) oraz problemy tworzenia i użytkowania zbiorów informacji bibliograficznej;
biblioteka
instytucja, która pełni określone funkcje społeczne (badawcze, edukacyjne, kulturalne, rekreacyjne) przez planowe gromadzenie, opracowanie i udostępnianie zbiorów oraz informowanie o nich; potocznie także pomieszczenie dla książek (budynek, lokal, mebel) i księgozbiór.
[gr.],
utworzona 1907 przez Tow. Biblioteki Publicznej ze zbiorów Czytelni Nauk. (zał. 1890);
księgarz, bibliotekarz, bibliolog;
dyscyplina szczegółowa związana z nauką o informacji (informacją nauk.), zajmująca się badaniem zasobów informacji, ich rozwoju i wykorzystania oraz poszukiwaniem rządzących nimi praw za pomocą metod matematycznych;
historyk literatury;
