bajka zwierzęca

Encyklopedia PWN

podstawowy gatunek ustnej twórczości ludowej, opowiadanie ludowe, znane różnym narodom świata, także

Ezop, Aísōpos, żył w VI w. p.n.e.,

półlegendarny bajkopisarz gr. z Frygii (Azja Mniejsza);

[gr. allēgoría < allēgoreín ‘mówić w przenośni’, ‘obrazowo’],

lit., szt. plast. w literaturze motyw lub zespół motywów, który poza znaczeniem dosłownym i bezpośrednio przedstawionym ma ukryte znaczenie dodatkowe, pozostawione domyślności czytelnika lub wyjaśnione przez autora;

antropomorfizacja

[gr. ánthrōpos ‘człowiek’, morphḗ ‘kształt’],

lit. odmiana animizacji, przypisywanie przedmiotom, zjawiskom natury, roślinom, zwierzętom, pojęciom abstrakcyjnym, istotom boskim cech fiz. oraz psychicznych zachowań i motywów postępowania właściwych człowiekowi;

Chaucer

[czọ:sə^r]

Geoffrey